Μάρκος Σαπουντζόγλου, Αγρότης της Χρονιάς 2014Ποιο ήταν το ξεκίνηµά σας και πώς φτάσατε σε τόσο µεγάλη παραγωγή (620 τόνοι µπρόκολου και 170 τόνοι κουνουπιδιού για το 2013);
Ξεκίνησα µε 10 στρέµµατα και 25 κωδικούς, όπως ντοµάτες, καρπούζια, σαλάτες και σιγά-σιγά έφτασα στους 10 και από εκεί στους 3 κωδικούς που έχω σήµερα. Αυτό θεωρώ και το κλειδί για την πορεία της επιχείρησης, αντίθετα µε τις πρακτικές της προηγούµενης γενιάς αγροτών που επέλεγαν πολλά διαφορετικά προϊόντα πιστεύοντας πως θα διασφαλίσουν έτσι το εισόδηµά τους. ∆οκίµασα λοιπόν διάφορα είδη µέχρι να καταλήξω στο µπρόκολο και να µπορώ να επιλέγω την κατάλληλη ποικιλία για την κάθε εποχή του χρόνου και άρα να πετύχω υψηλή ποιότητα στο τελικό προϊόν που ενδείκνυται για τη σύσταση του εδάφους του ∆υτικού. Με αργά βήµατα δηλαδή µπόρεσα να βρω τα προϊόντα που θα είχαν οικονοµική ανταπόκριση και θα έδιναν ένα ποιοτικό αποτέλεσµα.
Σε ποιες χώρες εξάγετε;
Η πρώτη χώρα όπου πραγµατοποιήθηκαν εξαγωγές ήταν η Ολλανδία το 2011 µε την οποία υπάρχει περιστασιακή συνεργασία και στη συνέχεια η Ρωσία µε την οποία κλείσαµε 2 χρόνια συνεργασίας µέχρι το εµπάργκο. Φέτος ξεκίνησαν οι εξαγωγές στο Ιράκ σε σταθερή εβδοµαδιαία βάση, που αποτελεί και µια πολύ ενδιαφέρουσα αγορά. Γενικά θεωρώ πολύ ενδιαφέροντα άξονα αυτόν µεταξύ Ρωσίας-Ιράκ µε τις ενδιάµεσες χώρες, µιας και η µεταφορά προϊόντων από την Ελλάδα µέσω οδικού δικτύου είναι γρήγορη και άρα συγκριτικά φτηνή. Έχοντας υπόψη την εξαγωγική δύναµη µεγαλύτερων χωρών, µε χαρακτηριστικό παράδειγµα την Ισπανία που παράγει έως και 216.000 τόνους µπρόκολο, αυτή η εγγύτητα αποτελεί σηµαντικό πλεονέκτηµα για τους Έλληνες παραγωγούς έναντι Ισπανών και Ρουµάνων. Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζει ένας παραγωγός που θέλει να εξάγει πάντως είναι πως σταθερές συνεργασίες µπορούν να επιτευχθούν µόνο µε πραγµατική διαφορά στην ποιότητα και µε επαγγελµατισµό.
Τι σας δίδαξε η διεθνής εµπειρία;
Η Ελλάδα υστερεί σε µεγέθη, εποµένως για να υπάρξουν σηµαντικά βήµατα προόδου θα πρέπει να εστιάσουµε σε αύξηση της παραγωγής έτσι ώστε να υπάρξουν σταθερές συνεργασίες. Εάν δηλαδή υπάρξει ενδιαφέρον από µια χώρα και ξεκινήσει µια συνεργασία, ο παραγωγός θα πρέπει να φανεί αντάξιος και την επόµενη χρονιά. Εποµένως, θεωρώ πως πρώτα δηµιουργεί κανείς τις βάσεις και τις υποδοµές και µετά προχωρεί σε εξαγωγές. Το αντίθετο δηλώνει, κατά τη γνώµη µου, έλλειψη επαγγελµατισµού. Για εµένα προσωπικά, η επαφή µε αγρότες στο εξωτερικό όπου η εµπειρία είναι µεγαλύτερη και τα µεγέθη διαφορετικά µου δίδαξε πολλά.
Σε τι υστερεί η Ελλάδα έναντι άλλων ευρωπαϊκών χωρών;
Χώρες όπως για παράδειγµα η Ολλανδία υπερτερούν σε τεχνογνωσία, που αποκτήθηκε µέσω της χρήσης προηγµένης τεχνολογίας (αυτοµατισµοί, καλλιεργητικές µηχανές, τρακτέρ) και οδηγεί σε µείωση του κόστους παραγωγής. Η επαφή λοιπόν µε το εξωτερικό προσφέρει πολύτιµες γνώσεις. Ένα ακόµη, πολύ απλό παράδειγµα, είναι το σύστηµα προστασίας των καλλιεργειών από τις χαµηλές θερµοκρασίες και το χιόνι µε χρήση φυσικών υφασµάτων που είδα στην Ολλανδία και πρόκειται να χρησιµοποιήσω από την επόµενη χρονιά.
Κύριε Σαπουντζόγλου εσείς δεν έχετε λάβει κάποια επιδότηση. Ποιο πιστεύετε πως είναι το µέλλον των επιδοτήσεων;
Κατά τη δική µου εκτίµηση, το µέχρι τώρα µοντέλο των επιδοτήσεων ήταν κακό, κυρίως γιατί έκανε πολλούς που, έχοντας στόχο την οικονοµική ενίσχυση, ασχολήθηκαν µε τις παραδοσιακές καλλιέργειες (βαµβάκι, καπνά) και τους απέτρεψε από το να ψάξουν ποιο προϊόν µπορεί να γίνει ανταγωνιστικό και να γίνουν έτσι πραγµατικοί γνώστες της καλλιέργειας που επέλεξαν. Μην έχοντας κάποια επιδότηση, ξεκίνησα δοκιµάζοντας, µέχρι να καταλήξω στο µπρόκολο και το κουνουπίδι. Γι’ αυτό θεωρώ πως η ανάγκη να καλλιεργήσεις κάνει την επιχείρηση βιώσιµη και ανταγωνιστική, αλλά και η τεχνογνωσία, οι σπουδές και η διεθνής εµπειρία. Ελπίζω και εύχοµαι πως µε την καινούργια ΚΑΠ, το µοτίβο των επιδοτήσεων θα αλλάξει, θα µας οδηγήσει σε υγιείς οργανώσεις και συλλογικές προσπάθειες για να µπορέσουµε να βγούµε έξω. Πιστεύω δηλαδή πως είναι εφικτή µια πραγµατικά δυνατή ελληνική γεωργία κυρίως γιατί υπάρχει η δυναµική.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Μάρκος Σαπουντζόγλου γεννήθηκε το 1975 στη Γερµανία από Έλληνες µετανάστες, οι οποίοι επέστρεψαν το 1977 στο ∆υτικό Πέλλας και τη γεωργική δραστηριότητα. ∆ιατηρεί εκµετάλλευση έκτασης 800 περίπου στρεµµάτων. Είναι απόφοιτος του τµήµατος Τεχνολογίας, Γεωπονικής, Ιχθυοκοµίας & Αλιείας και της Αµερικανικής Γεωργικής Σχολής. Έως τώρα έχει επενδύσει πάνω από 1 εκατ. ευρώ για εκσυγχρονισµό της επιχείρησης και αγορά γης, ενώ στα σχέδιά του είναι η δηµιουργία συσκευαστηρίου και η διάθεση συσκευασµένων νωπών λαχανικών, Είναι παντρεµένος και έχει δύο παιδιά.
Συνέντευξη στην Ελένη Ιωάννου από το 478ο φύλλο της Agrenda
